pakistańskich piłkarzy. - Ale przecież nie będziemy się spierać o trzy palce poniżej czy powyżej kolana. <br>Wiosną dziewięćdziesiątego drugiego, kiedy po raz pierwszy odwiedziłem Kabul, w mieście roiło się od zatłoczonych maleńkich siłowni i sal gimnastycznych, w których Afgańczycy, wpatrzeni w pożółkłe, porozklejane na ścianach plakaty najsłynniejszych siłaczy i atletów, rzeźbili w pocie czoła swoje mięśnie. Wydane przez talibów przepisy dotyczące stroju sportowego uśmierciły niezmiernie popularną w Afganistanie kulturystykę. Jak bowiem mają prezentować swoje bicepsy, ramiona i uda zawodnicy odziani od stóp do głów w powłóczyste kaftany i portki? A co powiedzieć o pływaniu? Przecież zawodnicy startują praktycznie nago.<br>- W tych sprawach także zwróciliśmy