podatkowych można prowadzić właściwe działania dostosowawcze do wymogów rynków lokalnych. Takie formy rozwoju są jednak narażone na restrykcje ze strony Komisji Europejskiej, chroniącej wolną konkurencję i przeciwdziałającą tendencjom monopolistycznym. Kryteria oceny zagrożeń ze strony takich aliansów strategicznych to zwykle stopień koncentracji, mierzony udziałem w rynku, i zasady współdziałania partnerów ustalone w porozumieniu. Przykładem może być porozumienie między ASKO i Klaus Jacobs a szwajcarską firmą ADIA. Te dwie pierwsze firmy uzgodniły, że nie będą konkurować z ADIA w jej podstawowej sferze działania. Komisja UE unieważniła to porozumienie.<br><br>&lt;tit&gt;5.3.4. Utrzymywanie lojalności klientów wobec punktów sprzedaży detalicznej&lt;/&gt;<br><br>Istotnym kierunkiem działań firm handlowych w