względów gospodarczych, handlowych broniły jego odrębności Prusy. Również Francja i Anglia domagały się przywrócenia stanu rzeczy gwarantowanego na kongresie w Wiedniu. W 1841 r. wojska okupacyjne zostały wycofane z Krakowa.<br>Miejsce ich zajęła zreorganizowana na nowo milicja, złożona z wysłużonych austriackich żołnierzy. Konferencja Rezydentów zawiesiła obieralność sędziów i stała się w praktyce zwierzchnim organem rządzącym. Stanowisko prezesa Senatu objął kanonik Schindler, bezwzględnie oddany austriackim interesom. Kraków pozostawał niepodległy już tylko z imienia.<br>Rozdział VIII<br>Gospodarka w Królestwie<br><br>55. Dysproporcje międzydzielnicowe<br><br>Rozwój stosunków agrarnych, odmienny w trzech zaborach, pogłębiał nadal w latach trzydziestych i czterdziestych różnice między dzielnicami. Zabór pruski miał już za