sens tego słowa, przyjmijmy - zgodnie z dość powszechnymi intuicjami - iż cechą definicyjną wnioskowań indukcyjnych jest w każdym razie to, że wychodzą one wyłącznie od przesłanek jednostkowych, zmierzając ku wnioskowi ogólnemu. W takim razie wnioskowania, które realizują proponowane tu (i w książce Greniewskiego) schematy, istotnie nie mają charakteru indukcyjnego, ponieważ zakładają (w praktyce z reguły entymematycznie) jednoznaczną determinację układu (postulat (P) ), a założenie to ma charakter ogólny. Przy proponowanym więc ujęciu kanonów Milla indukcja eliminacyjna nie byłaby w ogóle indukcją.<br> Czy paradoksalny ten wniosek dyskwalifikuje podane tu schematy wnioskowań? Wydaje się, że nie - przede wszystkim dlatego, że nie istnieją dostatecznie ważkie powody po