protestanckim, silna tendencja do uznania udokumentowanego przez historią prymatu Biskupa Rzymu, jego roli zwornika i rzecznika fundamentalnej jedności całego chrześcijaństwa. Znalazło to bardzo dobitny wyraz w dokumentach Anglikańsko-Rzymsko-Katolickiej Międzynarodowej Komisji Teologicznej (ARCIC). Jednak walną przeszkodą na tej drodze jest właśnie zasada nieomylności i bezpośredniej jurysdykcji papieskiej. O to w rzeczy samej rozbijają się wszelkie ekumeniczne wysiłki.<br> Nie ulega także wątpliwości, że Jan Paweł II zdaje sobie z tego sprawę i że boleje nad tym, tak samo jak bolał jego poprzednik Paweł VI. W moim osobistym odczuciu różnica pomiędzy obu tymi papieżami polega na tym, że bezpośredni następca Jana XXIII podlegał pewnym