Typ tekstu: Książka
Autor: Krzysztoń Jerzy
Tytuł: Obłęd
Rok: 1983
rzeczy
naraz.
Spojrzenie, oczy tego człowieka, gdy umierałem przywiązany do
masztu.
Próżno opisywać to spojrzenie, którego nigdy nie zapomnę.
Ono mi kazało podziękować przedwczesnej śmierci za łaskę.
Więc łotrem byłbym, gdybym zapomniał, że Zeus był mi przyjazny.
Winien mu jestem coś więcej niż wdzięczność, życie.
I pozostaję jego dłużnikiem.
Może, w rzeczy samej, powinienem mu zaufać absolutnie, bez
reszty.
I skoro sobie tego życzy, nie zastanawiając się wywlec na jaw...
Lecz zaledwie o tym pomyślałem, wzdrygnąłem się z awersji.
Nie moja rzecz unicestwiać fantomy!
Co innego nowotwór na mojej podświadomości, zbrodnia mojej duszy, którą sam
unicestwiłem.
A co innego fantom, który z tego
rzeczy<br>naraz.<br> Spojrzenie, oczy tego człowieka, gdy umierałem przywiązany do<br>masztu.<br> Próżno opisywać to spojrzenie, którego nigdy nie zapomnę.<br> Ono mi kazało podziękować przedwczesnej śmierci za łaskę.<br> Więc łotrem byłbym, gdybym zapomniał, że Zeus był mi przyjazny.<br> Winien mu jestem coś więcej niż wdzięczność, życie.<br> I pozostaję jego dłużnikiem.<br> Może, w rzeczy samej, powinienem mu zaufać absolutnie, bez<br>reszty.<br> I skoro sobie tego życzy, nie zastanawiając się wywlec na jaw...<br> Lecz zaledwie o tym pomyślałem, wzdrygnąłem się z awersji.<br> Nie moja rzecz unicestwiać fantomy!<br> Co innego nowotwór na mojej podświadomości, zbrodnia mojej duszy, którą sam <br>unicestwiłem.<br> A co innego fantom, który z tego
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego