teaseu&lt;/&gt;, odrzucają - zdzierają z siebie, by się tak wyrazić - kolejne warstwy swej własnej doktrynalnej przeszłości. Wierni wyznawcy zaczynają się zapewne zastanawiać, co zostało z całej spuścizny, kiedy słyszą, że dwadzieścia lat &lt;orig&gt;breżniewizmu&lt;/&gt; było erą stagnacji i korupcji; kiedy dowiadują się, że Chruszczow, uprzednio potępiany za swe dziesięciolecie "niedorzecznych projektów", był w rzeczywistości zbyt pochopnym prekursorem &lt;orig&gt;pieriestrojki&lt;/&gt;, kiedy są świadkami piętnowania ćwierćwiecza stalinizmu jako czasu "jawnych zbrodni" i kiedy niektórzy z nich poszeptują, że rewizjonizm Gorbaczowa oznacza początek faktycznej rezygnacji z leninizmu.<br><br>&lt;page nr=62&gt;<br><br> Podobnie w Chinach maoizm, niegdyś nietykalna świętość, jest teraz przedmiotem krytycznej rewizji, podczas gdy w Europie Wschodniej większość wczesnych przywódców komunistycznych