i czekać na pojawienie się żony swojego szefa.<br>Niestety, również i to było niewykonalne. Odwrót tarasował łysy, wąsaty olbrzym, w którego wielkiej dłoni prawie ginęła lufa przedwojennego lugera. Smolorz przeklinał własną głupotę. Zupełnie go nie zastanowiło, dlaczego baron sam kierował autem i gdzie się podział jego szofer.<br>- Jestem z policji - wachmistrz powiedział to bardzo powoli. - Teraz wyjmę legitymację z kieszeni.<br>- Niczego nie wyjmiesz, bracie - olbrzym uśmiechnął się łagodnie. - Idź prosto do tamtej sali gimnastycznej. Tylko uważaj, byś nie wpadł do basenu. Bardzo łatwo się utopić. Zwłaszcza jak się jest obciążonym ołowiem.<br>Smolorz się nie ruszał. Był pewien, że łysy nie zaryzykuje