ziemi. Roullot zrzucił mnie z materacem.<br>- Obiad, żebyś nie mówił, że cię źle budzimy.<br>Przeciągam się jeszcze na ziemi, przecieram oczy. ...<br>A diabli ich tam wiedzą. Czy można im jeszcze ufać?<br>Myślę o Suzanne i cieszę się, że ją niedługo zobaczę.<br>&lt;page nr=36&gt; III<br> Z Suzanne mogę się widywać tylko, kiedy wachtuje wachmistrz Heimer.<br>Suzanne nie ma więcej niż dwadzieścia jeden lat, ale to nie dziewczyna. Jest dojrzałą kobietą. Wskazują na to jej fiołkowe oczy pozbawione niespokojnych błysków rodzącej się ciekawości przeżyć i ograniczone, spokojne ruchy, które z nieopanowanych rytmów wyzwoliły poznane tajemnice ciała. Całą postać Suzanne osłania szata pobłażliwego rozsądku, przetykana nitkami