które można prosto opisać. Prostota równań dynamiki nie wystarczy; same ciała biorące udział w oddziaływaniu muszą być odpowiednio regularne. <br>Nieco bardziej skomplikowanym przykładem jest układ dwóch prostych ciał, które jednak wpływają na swój ruch, co prowadzi do nieregularnego, chaotycznego ruchu całości. Weźmy duże wahadło, na którego końcu zawieszone jest małe wahadełko. Pojedyncze wahadło jest klasycznym, paradygmatycznym przykładem regularnego ruchu harmonicznego, omawianym w prawie wszystkich podręcznikach mechaniki. Odegrało ono historyczną rolę w fizyce - Galileusz zaczął zastanawiać się nad istotą ruchu mechanicznego, gdy, obserwując kołyszącą się lampę, zauważył, że czas wahnięcia jest niezależny od jej maksymalnego wychylenia. Dalsze eksperymenty i rozważania teoretyczne doprowadziły