spiralna, jak to formułuje Alfred Gauda, była &lt;q&gt;"[...] niegdyś powszechna przy wyplataniu wyrobów głównie ze słomy, rzadziej z korzeni sosny. Przy wyrobach ze słomy, spiralnie biegnąca osnowę utworzona z wałka słomy łączy się cienkimi witkami wiklinowymi (płaskimi) lub grubymi nićmi, które ujmują cały górny wałek słomy z dolna witka okręcająca poprzedni wałek. Przy wytworach z korzenia grubsza nić wznosi się spiralnie ku górze i jest połączona cieńsza nitka, która łączy dolna i górna nić osnowy"&lt;/&gt; (Kopczyńska-Jaworska, Niewiadomska-Rudnicka, 1997, s. 115).<br> Wyroby ze słomy łączy się pojedynczymi powrósłami, skręcanymi na zewnętrznej stronie naczynia w pętle - guzy. Pozostałe końce łączy się ze