Aby zobaczyć, co wynika z tej zasady, rozpatrzmy dwie blisko siebie leżące trajektorie różniące się o .x(t) (rys. 1). Działanie S będzie ekstremalne dla trajektorii xi, jeśli &lt;gap&gt;<br>Pierwszym warunkiem na ekstremum jest zatem znikanie całki zawierającej .x. <br>Ponieważ wariacja .x jest zupełnie dowolna (poza punktami początkowym i końcowym), <br>&lt;page nr=13&gt;<br>więc wariacja działania może znikać tylko wtedy, gdy dla wszystkich i <br>&lt;gap&gt; co jest równoważne drugiej zasadzie dynamiki. <br>Zajmijmy się teraz wyrażeniem brzegowym w (2.3). Istnieją dwa różne przypadki, <br>kiedy wyrażenie to znika. Pierwszy przypadek (który doprowadza do zwykłej mechaniki Newtona) to założenie, że wariacje na brzegu znikają: <br>&lt;gap&gt;<br>Oznacza to, że nie