kroku poprzednim. Procedura ta w tym przypadku skończy się, <br>jak zobaczymy, już po dwóch krokach (tzn. wariacja otrzymanego lagranżjanu będzie równa zeru), ale istnieją przypadki (np. w teorii supergrawitacji), gdy procedura ta nie kończy się po skończonej liczbie kroków i trzeba zgadnąć końcową formę niezmienniczego lagranżjanu. <br>Pierwszym krokiem jest obliczenie wariacji lagranżjanu (4.32) pod działaniem <br>(4.33) (ponieważ lagranżjan ten jest niezmienniczy ze względu na transformacje globalne, wariacja może zawierać jedynie wyrazy z pochodnymi .(x)), <br>&lt;gap&gt;<br>Najistotniejszą własnością tak zdefiniowanej pochodnej pola jest fakt, że transformuje się ona pod działaniem transformacji cechowania identycznie jak samo pole, <br>&lt;page nr=48&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>Niezmienniczość lagranzjanu (4.41) ze