negatywnym. Inaczej mówiąc, zajmowałem się zagadnieniem psychicznego konformizmu wobec pejoratywnych konotacji zawartych w etykietkach. W sytuacjach tego rodzaju ludzie dostosowują swój sposób myślenia o sobie do negatywnych wyobrażeń, jakie są związane z danym zachowaniem lub cechą. Analizowałem więc proces &lt;orig&gt;samonaznaczania&lt;/&gt; konformistycznego na zasadzie: "Skoro ludzie mówią o mnie, że jestem wariat, to chyba jestem wariat". Nie mniej istotny jest jednak także proces &lt;orig&gt;samonaznaczania&lt;/&gt; nonkonformistycznego, który nie był jak dotąd przedmiotem szerszej analizy.<br>Ideę istnienia &lt;orig&gt;samonaznaczania&lt;/&gt; nonkonformistycznego nasuwa lektura Beckerowskiego studium "podkultury klezmerów". Becker z jednej strony twierdził, że jednostki lub grupy dewiacyjne muszą zostać najpierw zidentyfikowane i zaklasyfikowane jako takie przez