Typ tekstu: Książka
Tytuł: Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej
Rok: 1998
Tytuł: Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej
Rok: 1998
literaturą:
Ba, prywatyzacja zagarnia nawet dyskurs znawców:
Owa prywatyzacja dyskursów jest może najbardziej obiecującym symptomem dokonującej się zmiany oczekiwań i przyzwyczajeń. Tym, co najbardziej frapuje młodych autorow, jest ciemna, niejasna przygoda: nasza codzienna egzystencja, "ja" - raz swoje, raz cudze, "ja" bez siebie. To perspektywa, która w literaturze polskiej ciągle jest warta umacniania.
Ewentualny mankament to niebezpieczeństwo banalizacji, jakie niesie narcystyczna "kultura samozainteresowania" - jak nazywana bywa nasza dzisiejsza współczesność. I tak na przykład, cytowany tu wielokrotnie Karol Maliszewski wykłada własny i zarazem pokoleniowy skład zasad:
Łatwo dostrzec, że odkrycie tego świata prostych zasad, w literaturze nie oznacza żadnego odkrycia Ameryki. Podobne doświadczenie
Ba, prywatyzacja zagarnia nawet dyskurs znawców:
Owa prywatyzacja dyskursów jest może najbardziej obiecującym symptomem dokonującej się zmiany oczekiwań i przyzwyczajeń. Tym, co najbardziej frapuje młodych autorow, jest ciemna, niejasna przygoda: nasza codzienna egzystencja, "ja" - raz swoje, raz cudze, "ja" bez siebie. To perspektywa, która w literaturze polskiej ciągle jest warta umacniania.
Ewentualny mankament to niebezpieczeństwo banalizacji, jakie niesie narcystyczna "kultura samozainteresowania" - jak nazywana bywa nasza dzisiejsza współczesność. I tak na przykład, cytowany tu wielokrotnie Karol Maliszewski wykłada własny i zarazem pokoleniowy skład zasad:
Łatwo dostrzec, że odkrycie tego świata prostych zasad, w literaturze nie oznacza żadnego odkrycia Ameryki. Podobne doświadczenie
literaturą: <br><gap><br> Ba, prywatyzacja zagarnia nawet dyskurs znawców: <br><gap><br> Owa prywatyzacja dyskursów jest może najbardziej obiecującym symptomem dokonującej się zmiany oczekiwań i przyzwyczajeń. Tym, co najbardziej frapuje młodych autorow, jest ciemna, niejasna przygoda: nasza codzienna egzystencja, "ja" - raz swoje, raz cudze, "ja" bez siebie. To perspektywa, która w literaturze polskiej ciągle jest warta umacniania.<br> Ewentualny mankament to niebezpieczeństwo banalizacji, jakie niesie narcystyczna "kultura samozainteresowania" - jak nazywana bywa nasza dzisiejsza współczesność. I tak na przykład, cytowany tu wielokrotnie Karol Maliszewski wykłada własny i zarazem pokoleniowy skład zasad: <br><gap><br> Łatwo dostrzec, że odkrycie tego świata prostych zasad, w literaturze nie oznacza żadnego odkrycia Ameryki. Podobne doświadczenie
