porzucić pułkownika. - I co? - szepnął ujmując Pawlickiego pod ramię. - Załatwił pan?<br>Pawlicki machnął ręką:<br>- Szkoda z nim gadać. W sztok pijany. - Psiakrew!<br>- Moim zdaniem lepiej go w spokoju zostawić. Trudno. - Tutaj? Wykluczone.<br>- A jak zacznie się awanturować?<br>- No! - mruknął Święcki. - Na to są sposoby. Ale może słusznie. Może rzeczywiście nie warto...<br>- Pewnie. Po co było zapraszać takiego typa? - Ja go zapraszałem? Drogi panie!<br>- To skąd się tu wziął?<br>Teraz Święcki machnął ręką:<br>- Wszystko już jedno. - Rozejrzał się dokoła. - No, zdaje się, że już wszyscy są. Siadamy, co?<br>Teraz, gdy po owym krótkim zamęcie pozajmowano wreszcie przy stole miejsca, Święcki przez chwilę