oczywisty. (12) stwierdza w istocie istnienie działania należącego do A , które dla każdego x maksymalizuje oczekiwaną użyteczność przy rozkładzie prawdopodobieństwa warunkowego p(six) . Innymi słowy, istnieje wówczas działanie absolutnie optymalne, tzn. optymalne bez względu na to, jaką wartość przyjmuje zmienna X .<br> Nie ma w tym nic zaskakującego, że (12) wyraża warunek konieczny i wystarczający, by informacja pragmatyczna była zerowa. Jeśli pewne działanie jest podejmowane zawsze, niezależnie od tego, które zdanie postaci X = x jest prawdziwe, to rozwiązanie problemu decyzji U nie zależy od informacji. Przyjmując propozycję terminologiczną Grzegorza Lissowskiego, będę mówić, że w takim przypadku S jest niezależne od X z uwagi