teizmem". Rozumiejąc obawy zwolenników<br>strategii "defensywnej", opowiadam się za drugą postawą. Primo,<br>zwłaszcza w okresie zamieszania, granica pomiędzy owymi kulturami nie<br>jest ściśle ustalona (tym bardziej że owa "kultura a-teistyczna" jest<br>ufundowana na wiekowej chrześcijańskiej tradycji i tkwi w niej sporo<br>chrześcijańskich akcentów), nie warto więc jej zakreślać zbyt wąsko.<br>Secundo, ponieważ bardzo wiele osób zamieszkuje dziś strefę pogranicza<br>i zamiast się wycofywać, warto podjąć z nimi rozmowę, zwłaszcza że<br>nawet i po "drugiej stronie" można znaleźć poważnych i uczciwych<br>partnerów dialogu. Tertio, utwierdza mnie w tym niegdysiejsza miłość do<br>futbolu.<br> W czasach, gdym jeszcze był piękny i młody, włoska