Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
bohatera i Miętusa z Warszawy na wieś: trafiają tam oni do majątku ciotki narratora, zamożnej ziemianki. Miętus, który - jak pamiętamy - tęsknił zawsze do "parobka", destabilizuje stosunki między państwem a służbą. Rozdział czternasty i ostatni kończy się buntem "chamów", nasz bohater zaś ucieka i byłby całkiem szczęśliwy, gdyby nie to, że wdał się przypadkowo (?) w zdawkowy flirt z panną domu i teraz nie może się od niej odczepić. "Koniec i bomba ] Kto czytał ten trąba!" - zakończenie jak z dziecinnej rymowanki.
Jak widać, Ferdydurke ma pewne cechy powieści przygodowej czy nawet pikarejskiej. Bohater wpada niespodziewanie w przygody, awantury równie dziwaczne (więc ciekawe dla
bohatera i Miętusa z Warszawy na wieś: trafiają tam oni do majątku ciotki narratora, zamożnej ziemianki. Miętus, który - jak pamiętamy - tęsknił zawsze do "parobka", destabilizuje stosunki między państwem a służbą. Rozdział czternasty i ostatni kończy się buntem "chamów", nasz bohater zaś ucieka i byłby całkiem szczęśliwy, gdyby nie to, że wdał się przypadkowo (?) w zdawkowy flirt z panną domu i teraz nie może się od niej odczepić. "Koniec i bomba ] Kto czytał ten trąba!" - zakończenie jak z dziecinnej rymowanki.<br>Jak widać, Ferdydurke ma pewne cechy powieści przygodowej czy nawet pikarejskiej. Bohater wpada niespodziewanie w przygody, awantury równie dziwaczne (więc ciekawe dla
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego