Siedzim tu za stołem jak na tryznie, głodni, spragnieni, aż wstyd przed gośćmi. Od kiedy to u Krossigów takie obyczaje? Jeść dajcie, a o interesach potem pogadamy. <br>- Jadło się szykuje, wnet podadzą. I napitek już niosą. Obyczajów mnie nie ucz. Wybaczcie, rycerze. A was, mości panie, nie znam... Ani ciebie, wdały młodzieńcze...<br>- Ów Szarlejem każe się zwać - przypomniał sobie o obowiązkach Buko. - A ten chłystek to Reinmar von Hagenau.<br>- Ach. Potomek jaki sławnego poety?<br>- Nie.<br>Wrócił Huon von Sagar, przeodziany w luźną houppelande z wielkim futrzanym kołnierzem. Z miejsca też okazało się, kto cieszy się największym faworem pani zamku. Huon natychmiast