tertium non datur. Rozum <br>klasyczny uważa za prawdę zgodność danych poznawczych z rzeczywistością <br>przedmiotu poznania. Celem rozumu klasycznego jest uporządkowanie <br>chaosu, panującego w obrębie funkcjonowania rozumu potocznego, czemu <br>służyć ma akceptacja jednoznacznej aksjologii. Punkt wyjścia w procesie <br>poznania stanowi dla rozumu klasycznego doświadczenie zmysłowe poznawanego <br>świata. Podobnie, przez doświadczenie przebiega weryfikacja <br>uzyskanych danych poznawczych. <br>Rozum paradoksowy uznaje za prawdę paradoks ontologiczny, czyli taką <br>wizję rzeczywistości, w której elementy sprzeczne, wykluczające się wzajemnie <br>są ze sobą nierozerwalnie sprzężone i komplementarne. Rozum paradoksowy <br>odkrywa, że wykluczające się przeciwieństwo podmiotu i przedmiotu nie <br>przynależy do rzeczywistości, ale jest zdeterminowane strukturą poznawczą <br>rozumu klasycznego. <br>Rozumu