Patrzcie, jaki to głos z siebie dobyła! - wołała <br>Mańka od sklepikarki. - Boi się jej kto, myśli! <br>Żebyś wiedziała, ty cesarzowo chińska, że twój <br>tatuś to podobno przez to włóczenie się mamy <br>po zagranicach resztkami goni! O jeden rachunek trzy razy się <br>upominać trzeba! <br><br>- Książę, co psy wiąże! <br><br>- Cesarz, co na wesz wlazł! <br><br>- Jeżeli nie przestaniecie... jeżeli w tej chwili... <br><br><br>- No to co? No to co? - skakali wokoło i przedrzeźniali <br>mnie. <br><br>I wtedy zrodziła się we mnie nagle ostatnia, rozpaczliwa <br>myśl - próba ratunku. Schwyciłam za rękę <br>Staśka i warknęłam przez zęby: <br><br>- Chodź! <br><br>Zanim zdołał się zorientować, byłam już z nim <br>na schodach