niosącymi<br>ciało.<br>LUBRICA<br>Ja jedna naprawdę mogłam go ocalić. Och! Co za potworne świństwo!<br>Wybiega na lewo.<br>O. UNGUENTY<br>Panie Rypmann, straszne są głębie perwersyjnej duszy tej<br>kanalii. (wskazuje na Morbidetta) Już się nigdy od niego<br>nie uwolnię.<br>RYPMANN<br>To jest już przekleństwo wielkich, że muszą zawsze znaleźć<br>jakąś ohydną wesz, która ich ssie. Idę - nie mam czasu na<br>rzeczy życiowo-techniczne.<br>Idzie na lewo.<br>O. UNGUENTY<br>woła za nim<br>A nie zapomnij pan o iniekcjach, doktorze. (siada na<br>stopniach tronu) Zmęczyłem się. Muszę pozostać z kimś<br>zupełnie prostym i nieznanym. Muszę odpocząć. Kwibuzda! chodź do<br>mnie na małą rozmówkę. (Kwibuzda