przez całe życie krzykiem rozpaczy - jest metaforą duszy i sumienia narodu, w imieniu którego mówi reżyser.<br><br> Sara Irańczyka Dariusha Mehrjui to film o tyle bardziej interesujący, że bliższy duchem naszej kulturze. Jest przeniesioną w realia dzisiejszego Iranu adaptacją Domu lalki Ibsena. Napisana w końcu ubiegłego wieku sztuka Ibsena jest, jak wiadomo, społecznikowskim dramatem z tezą; utworem, który próbował nadążać za dynamicznie rozwijającym się na Zachodzie ruchem emancypantek. Dramat Nory przeniesiony na grunt irański zyskuje dziś nieoczekiwaną głębię. W Europie stosunki między kobietą a mężczyzną nigdy nie były tak odległe i obłożone surowymi zakazami jak w świecie muzułmańskim. Tytułowa bohaterka filmu, Sara