o upadku Nysy zwołuję konferencję terenową, która ma na celu zapobieżenie samowolnych rozbiórek i oznaczenie obiektów, które pozostaną do pełnej rekonstrukcji</>". Krok ten poprzedziła notatka <name type="org">Komitetu ds. Urbanistyki i Architektury</> z dnia 30 lipca 1951 r. skierowana do <name type="org">Centralnego Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków</>, w której informuje się o uzyskanej wiadomości: "<q>Za pośrednictwem pracownika Instytutu Urbanistyki i Architektury mgr Z. Rawskiego o wyburzeniu zabytkowej zabudowy Nysy starych ścian działowych a zwłaszcza cennych historycznych murów z okresu przedlokacyjnego a więc z okresu wczesnopiastowskiego, ważnych dla dokumentacji polskich praw do tych ziem</>". Dziesięć lat później, mimo nasilonej akcji obrony zabytków, sytuacja w Nysie