Wieży Mariackiej światłem prószy.<br>A koń, wyobraźcie sobie, miał autentyczne uszy.<br><br>V<br><tit>ALLEGRO CANTABILE</><br><br>Grzywa mu się i ogon bielą,<br>wiatr dmucha w grzywę i w biały welon.<br><br>Do ślubu w dryndzie jedzie dziewczyna,<br>a przy dziewczynie siedzi marynarz.<br><br>Marynarz łajdak zdradził dziewczynę,<br>myślał: Na morze sobie popłynę.<br>Lecz go wieloryb zjadł na głębinie.<br><br>Ona umarła potem z miłości,<br>z owej tęsknoty i samotności.<br><br>Ale że miłość to wielka siła,<br>miłość po śmierci ich połączyła.<br><br>Teraz dorożką zaczarowaną<br>jedzie pan młody z tą młodą panną<br>za miasto, gdzie jest stara kaplica,<br>i tam, jak w ślicznej starej piosence,<br>wiąże im stułą