strzec go przed samym sobą. Osierocony syn wymagał teraz troskliwej opieki i gdy siostra zmarłej &#150; Marianna ofiarowała ją czteroletniemu siostrzeńcowi, Koźmian oświadczył się jej i został przyjęty. Po otrzymaniu wymaganej przez prawo kanoniczne dyspensy, wziął ze swą szwagierką ślub w Błudowie w roku 1809 i tego samego roku powrócił wraz z nią oraz synem na Lubelszczyznę, gdzie zastał już &#132;preliminaria pokoju wiedeńskiego".<br> Cały ten okres, od lat szkolnych poczynając, a na roku 1809 kończąc, ma także istotne znaczenie dla biografii literackiej Kajetana Koźmiana. Jest to mianowicie w tej biografii etap wstępny, przygotowawczy, który w znacznym stopniu zadecyduje o charakterze oraz