krok nie wychodziliśmy z domu, zabawy w parku i gry na boisku <br>ustały zupełnie, pan Kleks posmutniał i stał się <br>dziwnie małomówny, jednym słowem - wyraźnie <br>zaczęło się coś psuć w naszej Akademii.<br><br>Któregoś wieczoru pan Kleks oświadczył nam, że <br>życie bez motyli i bez kwiatów bardzo go nuży i że <br>wskutek tego musi zacząć wcześniej chodzić spać.<br><br>Pożegnaliśmy się tedy z panem Kleksem i udaliśmy <br>się do naszej sypialni.<br><br>- Nudno mi - rzekł jeden z Aleksandrów.<br><br>- A ja wam coś powiem - odezwał się nagle Artur - pan <br>Kleks ma jakieś wyraźne zmartwienie. Czy żaden z was <br>nie zauważył, że stał się trochę mniejszy, <br>niż