nasz jedyny narodowy świątek, niesprawiedliwie nie wyniesiony na ołtarze, mądrzejszy od wszystkich błaznów Szekspira.<br>&lt;page nr=127&gt; Ten, ten, w zgrzebnym fartuchu, łysienieńki gnom, który zaglądał pod podszewkę potęgi i chwały, co płaszcz królewski skrywa, a czymże on podbity?<br>Aby się na tym znać, trzeba coś wiedzieć również o magnackich szubach albo o wszach na kożuchu, trzeba być au courant całej narodowej garderoby, wtenczas się rozumie albo się przeczuwa, że kiedyś może nie być ani potęgi, ani chwały.<br>A narodowa kadź, mącić w niej czy nie mącić, bez różnicy, będzie stała gorzka do wypicia i starczy dla wielu pokoleń.<br>Ten łysy gnom potrafił kłaniać