dla chłopców. Mamy nie miałem. Potem obudziłem się tu, jak strzelałeś. A ten dom znam, może ze snu...<br> EDGAR<br> macha ręką pogardliwie<br>Mniejsza o to. Jutro zabieram się do twego wychowania.<br> W tej chwili z prawej strony wchodzi Ojciec, w stroju marynarskim, staje i słucha nie postrzeżony<br> TADZIO<br>Mnie nie wychowasz nigdy, tatusiu. To niemożliwe.<br> EDGAR<br>A to czemu?<br> TADZIO<br>Bo sam jesteś niewychowany. Ja się na tym znam.<br> OJCIEC<br> podchodząc do nich<br>Doskonale mówisz, mój mały.<br>&lt;page nr=85&gt;<br> do Edgara<br>Skąd wykopałeś tego przedwcześnie dojrzałego pędraka?<br> EDGAR<br> wstając<br>Ja nie. On sam wylazł zza tego kopca.<br> Ojciec ogląda się i spostrzega zabitą