poza czas swego trwania.<br><br>magda@nous.czyli.umysł<br>To prawda, istnieje ten problem. Chcielibyśmy żyć dłużej. Zawsze nam za mało. I w tym jesteśmy wyjątkowi. Jak pisze Levinas, nie jesteśmy biernym bytem, tylko czynnym. On to mówi inaczej, exister, existant, ale machnijmy ręką na te subtelności. Ma rację, że nie wyczerpujemy się w tym, czym w danej chwili jesteśmy - jak kamień czy mrówka, czy może nawet gołąb. Ciągle snujemy jakieś plany, przeżywamy przyszłość wielokrotnie. Raz wyobrażamy sobie, że wszystko pójdzie dobrze. Kiedy indziej nam się wydaje, że wszystko się zawali. Wielokrotnie istniejemy na próbę, zanim nas los nie dopadnie i czegoś za