parę publicznych egzekucji, i wszystko się uspokoiło. Zadziałały. Drogi stały się bezpieczne, a w mieście ludzie przestali nawet zamykać na noc drzwi. Przerwaliśmy egzekucje i złoczyńcy natychmiast się rozzuchwalili.<br>Ze wszystkich przywódców talibów Stanakzaja lubiłem najbardziej. Odnosiłem wrażenie, że on także lubił ze mną rozmawiać. Jako wytrawny polityk i policjant wyczuwał we mnie łatwą ofiarę, zbłąkanego wędrowca, pełnego wątpliwości i szukającego desperacko odpowiedzi.<br>- Pozwalamy krewnym wykonywać wyroki śmierci na zabójcach ich najbliższych. Gdybym był lekarzem, bez wahania odjąłbym rękę złodziejowi. Czy uwierzy mi pan, gdy powiem, że te tysiące ludzi przychodzących na stadion oglądać egzekucje nie czyniły tego z przymusu czy