określała umowa zawarta między stronami w dniu zaręczyn (meta, quantum dictum est in die illa, quando fabola firmata fuerat)60. Wręczenie zapłaty następowało jednak później, przy zawieraniu małżeństwa i poprzedzało bezpośrednio ceremonię przekazania kobiety przez dotychczasowych opiekunów mężowi jako nowemu mundoaldowi. Faderfio ("dar ojcowski") był czymś w rodzaju wyprawki, jaką wydawana za mąż dziewczyna otrzymywała z domu rodzinnego. Wreszcie morgingab ("dar poranny") dawał mąż żonie nazajutrz po zaślubinach na znak skonsumowania małżeństwa. Faderfio i morgingab stanowiły niezaprzeczalną, osobistą własność kobiety w małżeństwie i we wdowieństwie, i kiedy opuszczała dom zmarłego męża, aby ponownie wyjść za mąż lub powrócić do domu rodzinnego pod opiekę