popadnie pod rękę: skrzynie, worki, grudy węgla.<br>- Bogate transporty idą na wschód dla armii: tłuszcze, cukier, buty... a ty co? za nędzne fenigi jak kto głupi. - Kostek odepchnął głowę Stacha gestem obrzydzenia.<br>Później czołgali się bruzdami ogrodów. Mokra od rosy nać chlastała po twarzy. Dusili brzuchami badyle i owoce pomidorów wydzielające zapach tak mocny, że prawie dawał się smakować.<br>Dalej jest gładki, porośnięty krótką trawą stok kolejowego plantu. Dudni pociąg gnający na wschód po obwodowej linii.<br>Lokomotywa świeci przymrużonymi reflektorami.<br>"Parowóz patrzy jak koza. Koza ma prostokątne źrenice pionowo, a to na płask" - myśli Stacho i zwilża co chwila śliną zasychające