Stacha - ojcu do tarczówki. Niech odbiera, a przedtem niech wyrzuci trociny.<br>Sylwek pozostawił ich własnemu przemysłowi zaraz za drzwiami majstrowej kabiny, ponieważ ktoś wrzasnął ze stolarni: klej!<br>Stacho podszedł ku pile tarczowej, zamienił kilka słów z wysokim robotnikiem, smarującym maszynę, wyciągnął z kąta kanciasty kosz z dykty i bez pośpiechu wygarniał szuflą trociny.<br>- Czego się gapisz? Jazda do roboty! - Majster wysunął głowę ze swej budki i patrzył gniewnie maleńkimi oczkami.<br>Twarz jego, cała w tłustych gruzełkach, skurczona była niecierpliwie.<br>Szymczyk okazał się czyściutkim grubaskiem, odzianym w nieskazitelny, zielonego koloru fartuch. Na jego perkatym nosie świeciły szkła okularów. "Tatuś taki... wujcio" - myślał