Byłoby dla niego niezasłużoną krzywdą zestawianie z Olimpem poezji światowej.<br><br>III<br>Rocznicę szewczenkowską obchodzi się w Związku Sowieckim niezmiernie hucznie. Fałszywie, po uzurpatorsku, ale hucznie. I nie bez kozery. Oficjalna, choć niepisana i otwarcie niewyłożona polityka partii w literaturze i w ogóle kulturze idzie po linii odpowiednio<br><br>&lt;page nr=205&gt; skorygowanej małorosyjszczyzny. Szewczenkę wykłada się "socjologicznie", kładzie się niemal wyłączny nacisk na akcenty protestu społecznego, nakładając tłumik na postawę antymoskiewską.<br>Ale to tylko jeden i bodaj nie najważniejszy aspekt tej sprawy. Stawka na Ukrainę, jako na "młodszą siostrę" wielkiego "starszego brata", to zarazem stawka na etnografizm, czyli na hajdamaczyznę, na "wiśniowe sady", na "rewetaj