imitowanie znanej abiturientom Europy... proustowskiej "magdalenki". <br>Proboszcz uśmiechnął się znowu, tak jak wtedy, gdy otworzył okna dla przelatującego nad Pomorzem anioła. Spoważniał. <br>- Po południu w niedzielę, tradycyjnie, odwiedzam parafian... co nie mogą przyjść na mszę świętą... Są tacy, wie pan docent... jak się ich dziś pretensjonalnie nazywa "niepełnosprawni". Dawniej, zamiast wykręcać językiem i kwiatkami maskować kalectwo... mówiło się po prostu... - Westchnął. <br>- Dooobrze. Wspomniałem o tym dlatego, że mnie tu po południu nie będzie... Przyszło mi na myśl, że po moim wyjściu... pan docent mógłby poprosić o kawę... i wypić ją w kuchni. Tak jak ja to zazwyczaj robię. - Uśmiechnął się poufale