mnie. To wszystko specjalnie dla was. Moi asystenci - tu rzucił krótkie spojrzenie na charty - są do waszej dyspozycji. Gdyby czegoś brakowało, mówcie, nie krępujcie się.<br>Twarz Bela-Belowskiego umilkła, nieruchomiejąc w serdecznym uśmiechu.<br>Z niewidocznych głośników popłynęła, a raczej wystrzeliła, muzyka - rytmiczne, pulsujące techno. Jednak towarzystwo najwyraźniej nie mogło się wyluzować. Zerkali niepewnie to na stół z żarciem i wódą, to na ekran, popatrywali na stojących przy drzwiach chartów. <br>- Nie cierpię techno! - sapnął ciężko Bednarz.<br>- Pewnie! Łomot komórek - dodał Kuza, chwytając licealistkę za rękę.<br>"Poprosi o Kiurów" - Zygmunt uśmiechnął się pod nosem.<br>- Przepraszam - Bednarz zwrócił się do twarzy Bela-Belowskiego. - Czy