Seweryną, ustami Tadeusza Rodowskiego z kart Ad astra wypowiada swe kwestie różnorakiej natury sam Garbowski. "Samotnica z Grodna" i krakowski pan docent, w szatach swoich literackich bohaterów, pod ich imionami, mówią do siebie, nie zgadzają się ze sobą, starają się wpływać na siebie... Podobnie jak w życiu, jak w licznie wymienianych listach. A wszystko to w lekkiej "romansowej" mgiełce, gotowej pierzchnąć w każdej chwili w obawie, aby gęstniejąc, nie zatarła realnych kształtów postaci i wydarzeń. Ale nie byłaby Eliza - Seweryna panią Orzeszkową o wrażliwym, spragnionym ciepła sercu, gdyby - odczuwając nawet dotkliwe ukłucia tych wszystkich "szpilek, sztylecików, kolców" ze strony Garbowskiego, trudnego i