zarówno sprawca, jak i ofiara rozboju byli Frankami, nie trzeba było używać określeń etnicznych. Pisano po prostu, że "ktoś" ograbił "wolnego człowieka" i tylko wysokość kary (63 solidy) świadczyła o plemiennej tożsamości poszkodowanego. Przynależność etniczną sprawcy i ofiary określano tylko wtedy, gdy jeden był Rzymianinem, a drugi Frankiem. Najbardziej jednak wymowny jest brak normy dotyczącej obrabowania Rzymianina przez innego Rzymianina. Podobnie jak u Burgundów obowiązywała najwidoczniej zasada, że sprawy między Rzymianami rozstrzyga się według odrębnego, rzymskiego prawa. Odnoszący się do Neustrii kapitularz Chlotara II (584-628) sformułował tę zasadę bez niedomówień: Inter Romanos negutia causarum romanis legebus praecepimus terminari42.<br>Normy dotyczące