i uniwersalizmu" (s. 242-244), jak i w kilkunastu innych miejscach, przypominając, jakie znaczenie dla Polski ma przyswajanie jej nowych, europejskich prądów ("Kultura najlepiej rośnie na przeciągach świata" - s. 19). Rozważam też niebezpieczeństwa "zaściankowości" i &lt;hi&gt;"osunięcia się kultury polskiej w nacjonalistyczne wspominki"&lt;/&gt;. P. Stala przechwycił po prostu moje ostrzeżenia przed wypaczeniami romantyzmu w nacjonalizm i aby to przechwycenie zamaskować, przypisał mi.... nacjonalizm, apologię myślenia zamkniętego i głuchotę na mnóstwo wartości, którym &lt;hi&gt;"ukręcam łeb"&lt;/&gt;.<br><br>Jest to największe przekłamanie, bo godzi zarówno w książkę, jak i po prostu w moje dobre imię. W "Myśli romantycznej" dowodziłem, że &lt;hi&gt;"antynomie są bogactwem kultur"&lt;/&gt;(s.227