się z czego oczyszczać. Wspominasz lata chłopięce, gdy umiałeś wzbudzić w sobie poczucie winy. Teraz już tego nie potrafisz. Odczytując markę na cyferblacie zegarka, dochodzisz do wniosku, że nie poczuwając się do żadnej winy, zrobiłeś tę inscenizację dla własnej przyjemności; dla innych przyjemnością tego rodzaju jest pójście do teatru lub wypicie kilku kieliszków wódki. Słyszysz nad sobą czyjś głośny oddech. Oglądasz się- to mężczyzna w sztywnym kapeluszu wpatruje się w kąt wystawy, gdzie leżą papierośnice. Jesteś zadowolony, że potrafisz się zdobyć na autoanalizę i że twój oddech jest cichy.<br>I znów szedłem pod murami kamienic, potrącany przez ludzi i sam ich