długiej białej koszuli, rozpuszczone czarne włosy, Ewa w piżamie, z ostrzyżoną główką, chłopiec goni najadę, niesamowity widok, jak ze snu. Ojciec też usłyszał krzyki, biegniemy obaj za nimi. Małgośka już dopada rzeki - szybciej! - brnie przez szuwary, już jest zanurzona po szyję - Ewa przedziera się za nią, chwyta ją, szarpie, Małgośka wyrywa się, z całej siły odpycha Ewę - Jezus Maria! Ewa znika pod wodą! Nie zdążę! Prąd znosi. Zaplątałem się w szuwary! Jest! Jej głowa ponad wodą. Chwytam jej rękę. Już trzymam. Już nie puszczę. Jezus, Maria... Widzę, że ojciec dopadł Małgośki i ciągnie ją na brzeg. <br>Niosę swoje dzieciątko przez księżycową