kotlety."<br>Tu ojciec wyjrzał zza gazety,<br>Inni się także poruszyli,<br>Wyjęli żywność i po chwili<br>Podróżni, jakby od niechcenia,<br>Wzięli się wszyscy do jedzenia.<br><br>Kołysze kół miarowy stuk,<br>I wkrótce sen podróżnych zmógł.<br>A gdy znużeni ludzie zasną,<br>Nie czują tego, że jest ciasno,<br>Nie słyszą krzyków konduktora,<br>A tu wysiadać właśnie pora.<br>Zerwał się ojciec, zbudził matkę,<br>A matka dzieci swych gromadkę,<br>Przed okno wyrzucają bagaż.<br>"Dlaczego, Heniu, nie pomagasz?"<br>"Helenko, szukaj kapelusza!"<br>"Chodź, Jurku, pociąg zaraz rusza!"<br>"Pilnujcie Rysia! Koc zabierzcie!"<br>"Gdzie Henio? Prędzej! No, nareszcie!..."<br><br>A więc wakacje! Piękny czas!<br>W oddali widać siny las,<br>Gdzie pełno jagód