drzewku mojej wiedzy.<br> Ale te moje pretensje trącą wręcz fanaberiami, więc wracam do zalet gimnazjum, do których zaliczam jego wielowyznaniowość. Był to chyba główny przybytek kształcenia synów nielicznych rodzin protestanckich w Warszawie. W mojej jednak klasie katolicy byli liczniejsi od luteran. Było w niej też pięciu Żydów, jeden prawosławny, jeden wyznawca <br> Kalwina i jeden baptysta. Całe to wielowyznaniowe bractwo żyło ze sobą nader harmonijnie i nie pamiętam żadnych przykrych incydentów na tle religijnym przez cały okres mojego pobytu u Reja. Czesne zapewne nie było niskie, bo często, o hańbo kapitalizmu, na początku miesiąca wychowawca wyczytywał, w obecności całej klasy, nazwisko ucznia