Ale nie słyszeli.<br>Kłąb kurzu ich zasłonił.<br>Dokąd wy tak biegniecie bez Boga i na Boga?<br>Dokąd Ty biegniesz, moja trudna Polsko?<br><br>I w tej pustyni,<br>i w zeschniętej ziemi<br>przyszedł mi na pamięć obraz Konopnickiej:<br><br>"&lt;q&gt;Siadł w szczerym polu Chrystus Pan,<br>a przy Nim orszak bosy:<br>Dziateczki, co na zżęty łan<br>szły z miasta zbierać kłosy.<br><br>Cisną się usta do nóg Mu<br>drobniutkiej tej czeladzi,<br>a Chrystus uniósł jasną dłoń<br>i główki dziatek gładzi.<br><br>Rośnijcie - rzecze - ojcom swym<br>i matkom na pociechę,<br>a jako słońce, chaty swej<br>wyzłoćcie niską strzechę.<br><br>A była tam, pośrodku nich,<br>sierotka jedna mała<br>i słysząc