wierzchem dłoni. - Warto by zajść do oberży "Pod Siwym Koniem", co ją niepotrzebnie na "restaurację" przemianowali... Gospodarz to amator pamiątek z ostatniej wojny... Znoszą mu ludziska, co więcierz po dnie jeziora, co lemiesz spod roli wywlecze. - Śmieje się szeroko. <br>- A on płaci... przy ladzie. Jutro w oberży dzień spokojny... No, z Bogiem. <br>- Dobranoc, księże proboszczu... Nie wiem, jak dziękować... <br>Kiedy wstępował po schodach, dzień wydał mu się "syty". Rozśmieszyło go określenie, ale uznał je za właściwe. Podszedł do pieca. Przyłożył dłonie do kafli. "Gerta mnie karmi, ogrzewa i poucza". Podszedł do okna. Otworzył. Zaciągnął się chłodnym powietrzem. Nieboskłon wydał mu się dziwnie