dotrzeć do ukrytych w opuszczonych kopalniach soli skrzyń, zawierających część zdeponowanego w Banku Rzeszy majątku. Usiłowano także natrafić na "skarb &lt;name type="person"&gt;Ribbentropa&lt;/&gt;", by zwrócić go prawowitym właścicielom. Według zeznań &lt;name type="person"&gt;Josepha Schwagera&lt;/&gt; około sześciu i pół tony kosztowności odesłano pod koniec wojny na zamek &lt;name type="place"&gt;Fuschl koło Salzburga&lt;/&gt;. &lt;name type="person"&gt;Hans Schröder&lt;/&gt; z MSZ oświadczył z kolei, że trzy tony złożono w Turyngii, a w marcu 1945 roku przewieziono je do &lt;name type="place"&gt;Libenau koło Friedrichshafen&lt;/&gt;, gdzie funkcjonowała tymczasowa placówka &lt;name type="org"&gt;Auswärtiges Amt&lt;/&gt;. Stamtąd jedną tonę przetransportowano do &lt;name type="place"&gt;Isny&lt;/&gt;, następną do &lt;name type="place"&gt;Füssen&lt;/&gt; i trzysta kilogramów do &lt;name type="place"&gt;Lindau&lt;/&gt;. Pozostałą część skarbu, za zgodą ministra, wywieziono do poselstwa w Bernie.<br>W trakcie