fotela i podchodzi do Mileny.<br>MOŚCICKI: Miałem przyjaciela, Romka Hrabicza; czy pani jest może jego krewną?<br>Patrzysz na szachownicę, liczysz, przewidujesz na ileś tam ruchów naprzód i już wiesz, że jeśli stary, poświęcając gońca, rozbije piony przy twoim królu, to koniec; i ty, posiadacz dwóch norm na tytuł szachowego mistrza, za chwilę przegrasz z amatorem, którego zlekceważyłeś. Po prostu masz dzisiaj zły dzień, rozpoczęty rutynową kłótnią z żoną; potem - niewiele milsza - rozmowa z nią i dlatego zaproponowałeś, że przyjedziecie tutaj razem. Jako szkolną koleżankę - przejazdem w Londynie - przedstawiłeś Mościckiemu, u którego bywasz regularnie w co drugi piątek, by grać w szachy i