następuje ich zróżnicowanie według płci i wieku [Lyle, 1972]. Nie oznacza to jednak, że oglądają jedynie ulubione programy, one patrzą również na wiele innych, choć także w selektywny sposób. Oglądanie telewizji nie jest dla dzieci i młodzieży zajęciem całkowicie absorbującym, zazwyczaj dzielą swój czas między ekran a inne zajęcia domowe (zabawy, odrabianie lekcji), przerywają oglądanie, rozmawiają, a niekiedy - zwłaszcza małe dzieci - imitują obserwowane zachowania [Murray, 1972].<br>Wielu młodych Amerykanów, szczególnie z rodzin uboższych, zazwyczaj murzyńskich, uważa przedstawiane wydarzenia w telewizyjnych serialach i filmach za prawdziwe, a wiadomości dziennika telewizyjnego za wiarygodne i rzetelne źródło informacji o świecie [Lyle i Hoffman, 1972